Samenvatting
‘Monzó verdient een voorhoedeplaats in Spanje's moderne letteren, die hoogtijdagen meemaken. Mede dankzij een juweeltje als De omvang van de ramp.’ Trouw 'Juist doordat Monzó beladen thema's als seks en liefde, leven en dood, eenzaamheid en samenleven, in zo'n meeslepend, ongepolijst verhaal heeft gegoten, maakt dat zijn boek nog lang in je hoofd blijft nagonzen.' De Volkskrant ‘Bewijs van de nu eens lyrische en dan weer visionaire kwaliteit van Monzo’s fantasie.’ The New York Times
Eindelijk slaagt de trompettist Ramon-Maria erin de vrouwelijke vedette van het theater waar hij werkt te versieren. Maar eenmaal in bed blijkt hij tot geen enkele daad in staat. Uit woede roept hij de duivel aan. En zie, vroeg in de volgende morgen rijst zijn lid en slaagt hij erin met de bevallige vedette te vrijen. Die aan de duivel afgesmeekte erectie heeft echter een onvermoed nadeel: de trompettist komt er niet meer van af! De erectie blijkt een symptoom van een dodelijke ziekte: Ramon heeft nog maar zeven weken te leven. Zijn toekomstperspectief vernauwt zich, wat nu niet gebeurt, gebeurt nooit meer. Hij besluit zoveel mogelijk te halen uit de tijd die hem nog rest. Hij wil elke dag een ander mens uitbeelden. Zo wordt hij crimineel, doetje, zuurpruim, potloodventer, toerist, straatmuzikant en godsdienstwaanzinnige. En ondertussen vraagt hij zich vertwijfeld af waar hij zijn gruwelijk lot aan te danken heeft. De omvang van de ramp is verschenen in een dozijn talen en wordt alom geprezen als een meesterlijke parodie en een proeve van verbluffende vertelkunst.