Fragment
Op een avond toen ze in bed lagen zei Eva tegen Diana: ‘Ik had de vorige nacht een droom. Peggy zag ik opeens in onze tuin staan. Ik herkende haar gelijk van de grote foto in de hal bij Stan. Het leek wel alsof ze van energie was en ze sprak tegen me. Het was een hele melodieuze ijle stem.’
‘Jeetje, echt waar? Ik weet dat het bestaat in dromen. Mijn moeder had dat soms. Wat had ze volgens jou te vertellen en kon je haar echt verstaan?’ Eva zei zacht: 'Ja. Wij moeten Stan uit zijn isolement halen en samen met hem naar bed gaan. Daarna kan hij zijn leven weer beter oppakken en weer de liefde kunnen ondervinden met een nieuwe relatie. Eens zullen we weten waarom dat bijzondere verzoek juist aan ons lesbische vrouwen is gedaan. Peggy kan daar boven verder in de toekomst kijken.'
×