Samenvatting
Hermans’ liefde voor katten was zo groot dat hij hun gezelschap zelfs wenste op zijn laatste rustplaats. In een zelfinterview tekende hij ooit op dat er voor hem nooit een standbeeld opgericht hoefde te worden. Een eenvoudig grafmonument, daar viel over na te denken. ‘Het zou moeten bestaan uit een gepolijste rechthoekige plaat van donker stollingsgesteente, niets erop, behalve links bovenaan een bronzen beeldje op natuurlijke grootte van een opgerolde slapende kat, met als onderschrift: Zlaap zacht, baaz, dat doe ik ook. Zoals je weet kunnen katten de S niet zeggen, wel de Z.’
Het is dan ook hoog tijd voor een prachtige heruitgave van het poezenstuk De liefde tussen mens en kat. Als toegift is aan deze fraai uitgevoerde editie het even beklemmende als vervaarlijke verhaal ‘De kat Kilo’ toegevoegd, over een kat die maar blijft groeien en zijn baasjes het huis uit drukt. Twee onvergetelijke poezenverhalen, vintage Hermans, en onmisbaar voor iedereen die van katten en literatuur houdt. En wie doet dat nu niet?