€ 18,95

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

De koninklijke weg

Pelgrimeren op het Olavspad Oslo - Trondheim

Arie Haasnoot • Boek • paperback

  • Samenvatting
    Het Olavspad in Noorwegen

    Noorwegen is voor Johanna Jacobs en Arie Haasnoot nog onbekend terrein. De geheimen van dit mysterieuze land onthullen en tegelijk één van de grote pelgrimsroutes uit de middeleeuwen bewandelen, wat een uitdaging! Olav leefde duizend jaar geleden, was Vikingkrijger en koning. Hij bracht van verre tochten het christendom naar Noorwegen. Hij sneuvelde in zijn strijd voor eenheid en kerstening van zijn land maar leefde voort als heilige. Zo werd zijn graf in Nidaros (Trondheim) na Jeruzalem, Rome en Santiago de Compostella het meest bezochte reisdoel voor pelgrims.
    Arie en Johanna maakten eerder een voetreis naar Rome, die beschreven werd in 'De hemel onder onze voeten'. Het Olavspad van Oslo naar Nidaros is voor deze pelgrims opnieuw een prikkelende mix van lichamelijke inspanningen, genieten van cultuur en landschap, bezinning en het opdoen van spirituele ervaringen. Zij nodigen de lezer uit over deze Koninklijke Weg met hen mee te wandelen en mee te genieten!

    Johanna Jacobs en Arie Haasnoot zijn jonge pensionadeo's die nog van alles uit het leven willen halen. Gezonde geesten in een gezond lichaam! Daarom houden ze, behalve van gezelligheid, ook van bewegen. Al meer dan tien jaar maken zij wekelijks eendaagse wandelingen, en besteden ze hun vakanties aan meerdaagse wandeltochten.
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 148mm x 210mm
    Aantal pagina's : 96
    Uitgeverij : Cairn Consulting
    ISBN : 9789464061864
    Datum publicatie : 09-2020
  • Inhoudsopgave
    Olavspad en Koninklijke Weg
    Onderweg naar het Land van de Vikingen!
    Een Blessing in Disguise
    Boerenland, grusvei en een stabbur
    Klopt en u zal opengedaan worden
    Klopt en u zal opengedaan worden (2)
    Cecilia en het boerenleven
    Hamardomen nog an toe!
    Wandelen door de historie
    Een halve rustdag in Lillehammer
    Ons leven als pelgrims op het Olavspad
    De verrassing van Sigard Grytting
    Verder door het Gudbrandsdal
    In weer en wind klimmen naar de hoogvlakte
    Dovrefjell en de zorgen van Johanna
    IQ-test voor schapen en koeien
    Afscheid van twee trouwe maten
    We pakken de draad weer op
    Omhoog door het moeras
    Eet Slaap Loop Eet Slaap Loop
    Nidaros
    Epiloog: weerzien altaarfrontaal Skaun
  • Reviews (8,6 uit 9 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

    11-02-2021
    Aanbevolen
    Met een humoristische stijl beschrijft Arie Haasnoot de pelgrimstocht die samen loopt met zijn geliefde . Historische uitleg , culturele en landschappelijke beschouwingen. Leuke anekdotes met andere pelgrims en Noren die ze ontmoeten . Boeiend van begin tot einde .

       Humor en zelfspot
       Historie en cultuur

    Geplaatst door uit Boxmeer
    Waardeert het boek met een 8.5 uit 10


    10-02-2021
    Leven als pelgrim in Noorwegen
    Fysieke inspanning, mensen in een andere cultuur ervaren, andere pelgrims ontmoeten en gedachten delen, spiritualiteit beleven, historie terughalen in deze tijd. Het is zomaar een optelsom van gebeurtenissen van de schrijver en zijn reisgenote op een meer dan 600 km lange pelgrimstocht in Noorwegen. Geschreven met de nodige zelfkennis en niet te vergeten met een heerlijk gevoel voor humor. Dit boek leg je niet meer weg en lees je in één adem uit. Al met al een 'koninklijk' boek!


    Geplaatst door uit Bergen op Zoom , leeftijd 70+
    Waardeert het boek met een 9.5 uit 10


    14-01-2021
    heel fijn en goed
    heel fijn om te lezen goede inhoud herkende veel in dit boek


    Geplaatst door , leeftijd 70+
    Waardeert het boek met een 8.5 uit 10


    05-01-2021
    De koninklijke weg
    Eerlijk verslag van een indrukwekkende pelgrimstocht door de prachtige natuur van Noorwegen. Nuchter, zonder heroiek en met veel humor worden alle ontberingen beschreven. Heerlijk boek om lekker binnen op de bank te lezen.

       Humor
       Achtergronden kunst en cultuur

    Geplaatst door uit Rotterdam , leeftijd 60-69
    Waardeert het boek met een 8 uit 10


    05-01-2021
    Een aanrader
    Prettig leesbaar verslag van een pelgrimswandeling op het Olavspad in Noorwegen. De auteur heeft een vlotte schrijfstijl en beschrijft naast het wandelen ook allerlei grappige gebeurtenissen. Heel humoristisch is bijvoorbeeld de beschrijving van een ontmoeting met schapen in drie categorieën: vluchters (dom), wijkers (iets minder dom) en wakers (slim). Ook bevat het boekje historische informatie over Noorwegen in de middeleeuwen en tijdens de reformatie. Het is een genoegen om te lezen en bovendien steek je er iets van op. En ook de foto's dragen bij aan de beeldvorming. Een aanrader voor wie van wandelen houdt of er graag over leest.

       Vlotte schrijfstijl
       Humoristisch

    Geplaatst door uit Waalre , leeftijd 60-69
    Waardeert het boek met een 9 uit 10


    31-12-2020
    Een mooie reis
    De tekst bracht mij snel terug naar onze eerdere contacten en mijn favoriete Noorwegen. Het was voor mij dan ook een feest van herkenning . Vanaf 1972 heb ik vele malen (-40 maal) door dat land gereisd als politiek dier, onderzoeker, wandelaar, fietser, lifter, passagier van trein, lijnbus en boot en automobilist. Ik herken je beschrijvingen van de natuur, grusveier, dalen, bergen en hoogvlaktes, fjorden en vergezichten, berghutten, kerkjes en kerken en bovenal het land. En de Noren die zich soms als een oester langzaam en met moeite laten openen om vragen te beantwoorden of je vragen te beantwoorden. Mooi dat je reisgenoot met een heel andere blik naar die mooie omgeving en kerken kijkt. Die blik en kennis werpen een heel ander licht op wat je ziet, hoort, ruikt, ervaart en beleeft. Met de beschrijvingen van mensen zeg je iets over jezelf. Ik herken ook je wat losse taalgebruik van lang geleden tijdens de Sioo-cursus in Leusden. Ik hoorde je bijna spreken terwijl ik het verhaal las. Mooi dat je dat met je boek teweeg kon brengen. Veel succes met jullie wandelingen en verhalen. Geniet!

       Ontmoeting
       Verrassing
       Los taalgebruik

    Geplaatst door uit Diever , leeftijd 60-69
    Waardeert het boek met een 8 uit 10


    19-12-2020
    In een teug uitgelezen
    Pelgrimstocht van 2 fitte pensionados over het ruige Olavspad in Noorwegen. Beeldend, vol humor, ontberingen, geluksmomenten en bijzondere ontmoetingen. Aanrader, ook voor niet wandelaar.


    Geplaatst door uit Brabant , leeftijd 50-59
    Waardeert het boek met een 9 uit 10


    14-12-2020
    Aanstekelijk
    Een heerlijk boek voor op het nachtkastje van liefhebbers van wandeltochten. En dan opletten dat je op tijd gaat slapen. Arie en Johanna nemen je mee op hun wandeltocht door Noorwegen en vertellen eerlijk wat ze onderweg meemaken. De leuke en minder leuke dingen. Ik ben niet zo stoer als zij, maar dit boekje steekt mij aan om zo snel als het weer mogelijk is een nieuwe route op te pakken!

       Toegankelijk geschreven
       Ook leuk als je geen wandelaar bent

    Geplaatst door uit OEGSTGEEST , leeftijd 60-69
    Waardeert het boek met een 9 uit 10


    22-10-2020
    De Koninklijke weg
    De verteller neemt je echt mee in zijn beleving. Je proeft de sfeer en mentaliteit van het Noordse landschap en zijn bevolking. Het is kort en krachtig beschreven.

       Niet langdradig
       Groot leesbaarheids gevoel
       Te weinig foto.s van het landschap
       ?

    Geplaatst door uit Zuid Holland , leeftijd 60-69
    Waardeert het boek met een 8 uit 10

€ 18,95

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

EET SLAAP LOOP EET SLAAP LOOP

20 augustus 2019 – Leinstrand, Noorwegen
Eet, slaap, loop, is op onze pelgrimstocht een repeterend ritme. Vandaag alweer voor de dertigste keer sinds ons vertrek uit Oslo. In het kerkelijk centrum van Skaun werden we vanmorgen gewekt door vrolijke kindergeluiden van de aangrenzende kinderopvang, met af en toe een verstorend gekrijs van een dreumes die pappie of mammie niet wil loslaten. Begrijpelijk, het is vandaag de tweede dag na de zomervakantie hier in Noorwegen. Na ons vertrek, niet al te vroeg vanwege het feit dat onze veerman aan het eind van de wandeling pas na drie uur vaart, gaat de wandeling alweer flink omhoog. We komen langs de oude fundamenten van Husaby, een historisch dorp uit de tijd van koning Olav, waar Einar Thambarskelfir, een voortreffelijk boogschutter en invloedrijk tijdgenoot van Olav, zijn boerderij had gehad. We zien er een monument dat naar Einar verwijst. Johanna kent Husaby ook als fictieve plaats van handeling uit de verhalen over Kristin Lavransdatter, de romanfiguur uit de boeken van Sigrid Unsted.
We stijgen door en na anderhalf uur passeren we een ronde houten schuur met een bank in de zon. Daar verorberen we de gisteravond bij de Coöp gekochte tros druiven. Omdat de deur van de schuur alleen met een haakje is gesloten, kijken we even binnen. Er staan banken in een cirkel om een potkachel en aan de wand hangt een berenvel. Op een krukje staat een omgekeerde jerrycan vol water met een kraantje. Duidelijk een overnachtingsgelegenheid voor pelgrims! Nieuwsgierig als we zijn lezen we in het aanwezige gastenboek, waar pelgrims een groet, een persoonlijk woord, of alleen maar hun naam hebben geschreven. Ook wij schrijven er wat in, een bedankje voor dit mooie plekje in de zon. We worden getroffen door een relaas van een Spaanse pelgrim met de intrigerende naam Xenxo. Hij schrijft dat hij nietsvermoedend hier was neergestreken om als pelgrim de nacht door te brengen, en dat dit de beste beslissing uit zijn leven was geweest.
In die nacht was hij gaan nadenken over zijn leven en tot bijzondere inzichten gekomen die hem hebben geholpen de koers voor zijn leven te bepalen. Hij voegde er aan toe dat hij op moeilijke momenten in zijn leven steeds in gedachten naar deze plek zou teruggaan, naar dit hutje boven op een heuvel, een kleine 40 kilometer voor Trondheim.
Dit te mogen lezen, tekent de essentie van het pelgrimeren. Je leeft als het ware in twee werelden, de fysieke wereld van eten, slapen en lopen, maar ook in een wereld in je hoofd en hart, waar je in de ontspanning van zo’n tocht ervaringen opdoet, inzichten krijgt, inspiratie ontvangt die je meeneemt in je rugzak op je verdere pelgrimstocht, naar je einddoel Trondheim, maar ook in je verdere leven. Johanna en ik lopen verder en zeggen tegen elkaar dat deze pelgrimstocht erg relaxed verloopt in vergelijking met de tocht vorig jaar van Canterbury naar Rome. De inspanning en de vermoeidheid, en ook de spanning of we het eindpunt wel zouden halen, waren toen groter. Maar ook hebben we vorig jaar lessen geleerd waar we op het Olavspad profijt van hebben getrokken. De zin ‘Wat je thuis laat is meegenomen!’ slaat, zo hebben we ervaren, niet alleen op de spullen die we thuis lieten, maar ook op de geestelijke belasting die we nu beter achter ons konden laten. Zo lopen we verend op de zachte ondergrond over de moerassige top van de heuvel, alsof we maar de helft van de kilo’s hoeven te verplaatsen!
Nog even over die pelgrims die, vermoedelijk gratis, in deze schuur hebben overnacht. We hebben onderweg vele soorten pelgrims ontmoet. Er zijn erbij die zich, zoals wij, vooral concentreren op de fysieke prestaties die onderweg worden geleverd, soms zwaar, soms minder zwaar. Eenmaal op een overnachtingsplaats vinden wij een beetje luxe best de moeite waard, en voorzien we ons zo mogelijk goed van eten en drinken, en grijpen we ook kansen aan als een bezoek aan de theatervoorstelling van Peer Gynt. Maar er zijn ook low budget pelgrims. Die eten alleen uit de supermarkten onderweg en koken steeds hun eigen maaltijden, meestal van gedroogd voedsel. Soms ook kamperen ze in een tentje, ‘s nachts een paar graden boven nul, in regen en wind. Wij hebben daar bewondering voor, maar kiezen ervoor toch te genieten waar het kan. Pelgrimeren is voor ons niet hetzelfde als ontberen. Helaas hebben we onderweg ook uitwassen gezien van low budget pelgrimeren. Dan bedoel ik niet zozeer het bij vertrek achterlaten van pannen of borden met etensresten. Bij onbemande hutten wordt altijd in goed vertrouwen een bijdrage gevraagd die je dan in een box met gleuf kunt deponeren. Het overkwam mij een keer dat ik nagebeld werd door de eigenaar van een onbemand pelgrimshuis, die de betaling had gemist van twee van de vijf pelgrims die bij hem hadden overnacht. Of wij dat waren geweest, vroeg hij…
Na uren lopen door een bos staan we opeens op een asfaltweggetje en kijken we van grote hoogte op het fjord. Trondheim zelf kunnen we nog niet zien, maar wel het plaatsje Buvik. We dalen af en lopen verder langs de kust. Als we bij een camping waren, zo had onze gastvrouw van vanavond gezegd, dan moesten we bellen, dan zou haar man het fjord over komen roeien om ons op te pikken. We zouden overnachten in Sundet Gard, een sfeervol pelgrimshuis vlak aan het water. Het was prachtig zonnig weer en we genoten van het uitzicht over het fjord met gouden korenvelden aan de overkant. Toen we bij de camping waren en we de veerman belden, begon de lucht te betrekken. In de verte, boven het fjord, hoorden we gerommel en zagen we het donker worden.
Na een half uur lopen bereikten we het punt waar we opgepikt zouden worden, daar waar het fjord op z’n smalst is. Daar kwam de veerman aan, niet in een roeiboot, maar in een speedboot. “Helaas is de roeiboot in reparatie, maar stap maar gauw in!”, begroette veerman John ons.
Op datzelfde moment begon het met dikke druppels te regenen.
Nog nooit zo blij geweest dat een boottochtje maar zo kort duurde!
×
SERVICE
Contact
 
Vragen