Fragment
De woning van Jan de Pinot betreden was zo een peulenschil. Op de Grote Dag zou hij er naar binnen gaan, naar boven en wachten op het moment. Zijn Moment! Dit zou het begin betekenen van het herstelde evenwicht. De euforie zou nu echter in omgekeerde volgorde tot hem komen. Hij zorgde voor de ellende, voor het slechte, en het goede zou volgen. Daar was geen speld meer tussen te krijgen. De rust zou snel wederkeren, Marlou ook, en hij zou weer aan het hoofd van de keukentafel plaatsnemen. Hij verlangde ernaar. Het moest wel snel gebeuren, geen maanden aan voorbereidingen meer kosten. Nee, eerder weken. Zo moeilijk was het nu ook weer niet.
×