Fragment
Amerika - heden
Het zonlicht dat door de ramen naar binnen schijnt, wordt deels verduisterd door dichtge-trokken vitrages. Rond de lage salontafel zitten drie mannen. Het weinige daglicht verlicht deels hun gezichten. Op hun voorhoofd pare-len zweetdruppels. Buiten is het drukkend warm, zelfs in de schaduw. Een ideale dag om af te sluiten met een geweldig onweer. Binnen is het nog warmer en ziet het grijs van de siga-rettenrook. De woning waarin ze zitten is van een zesentachtigjarige man, die ze een week geleden met geweld hebben overmeesterd. Helaas heeft de man het geweld niet over-leefd. Door zijn val achterover kwam zijn ach-terhoofd onzacht met de onderste traptrede in aanraking en verloor hij het bewustzijn. Later zou blijken dat hij een hersenbloeding had ge-kregen. Twee dagen na de val is hij overleden. De binnendringers hebben hem gemakshalve in de diepvrieskist opgeborgen.
Maar de dag is nog niet ten einde. Het is pas kwart over één in de middag. De mannen hebben elkaar de afgelopen week steeds afge-lost tussen acht uur ’s-ochtends en zes uur ’s-middags. Tot vandaag. En nu zitten ze dan bij elkaar. Ze kijken elkaar aan. Een week lang hebben ze vanuit deze woning de Wells Fargo Bank aan de overkant van de straat geobser-veerd. Het was een vervelende slaapverwek-kende klus. Maar… vonden ze zelf, voor een goed doel. Alleen de dood van die oude man was vervelend. Niemand had daarop gere-kend. Daniël O’Brien, de leider van het drietal schraapt zijn keel.
“Nog één keer. Ewald, jij hebt het explosief in de rioolput gemonteerd. Heb je daarbij nog een probleem ondervonden?”
Ewald Schläger is een klein dik mannetje met veel verstand van techniek en explosieven.
“Jaha, jee man, hou toch eens op, je maakt me zenuwachtig, ik heb Semtex A geplaatst met een elektronische ontsteker. De ontsteker die ik heb gebruikt is een oude mobiele telefoon. Als die telefoon gebeld wordt, activeert dat een elektronisch circuit waardoor de Semtex tot ontploffing komt. Door de klap die dat veroor-zaakt, ontstaat een gat in het wegdek. Ik kan niet precies aangeven hoe groot dat gat zal zijn, maar ga er maar vanuit dat het een flinke krater zal zijn”.
Daniël kijkt naar Kino Talamahu.
“Kino, jij geeft aan of de geldwagen eraan komt en dan is het ‘stand by’”.
×