Fragment

Gedachteloos bestudeert Amber de rol, haar armen uitgespreid zoals op een van de tekeningen. Het is een nodeloos ingewikkeld figuur.
‘Dat snap ik,’ antwoordt Amber op Tims woorden, haar handen naar elkaar toe bewegend alsof zij zwemt. ‘Toch is het niet anders. We kunnen moeilijk zelf op zoek naar dat ding.’
Tim staart haar aan alsof hij water ziet branden. Zijn mond wagenwijd open van ongeloof. Verdwaasd mompelt hij: ‘Dat is het! Dat ik daar niet zelf op ben gekomen.’ Theatraal slaat hij zich voor het hoofd.
‘Wát?’ briest Amber nors. Verstoord stopt zij midden in haar oefening. Tims koortsachtige gedrag leidt haar te veel af. Zo kan zij zich toch niet concentreren? Zeker niet als Jun tussendoor aan haar armen en benen zit om de beweging verder te perfectioneren. Jun neemt het trainen erg serieus. Een geduldige docente is zij alleen niet. De berispingen komen en gaan.
‘Amber, opletten!’ sist Jun dan ook gelijk, terwijl zij vinnig Ambers handen corrigeert. Ze accepteert niet dat Amber meer bezig is met Tim dan met haar uitleg. Sinds de tirade van Ceder hebben zij niet meer voor een echte poort gestaan. Maar dat houdt Jun niet tegen. Ze laat Amber de posities uitvoeren. Keer op keer. Tot in perfectie.
Geïrriteerd door de terechtwijzing werpt Amber een terloopse blik opzij en zegt schamper: ‘Geef toe, Jun. Hoe komt iemand erop dit te verzinnen!’
In antwoord trekt Jun alleen harder aan Ambers vingers. Nors moppert Jun: ‘Het is wat het is. Doe gewoon wat er staat!’
Amber moet zich beheersen om Juns handen niet van zich af te slaan, ook al bedoelt Jun het goed. De afgelopen dagen heeft Amber de rol doorgenomen met Jun. Bij twijfel over de uitvoering van de figuren, overlegt Jun met Shen. Samen staan zij dan over de rol gebogen en proberen de tekeningen juist te interpreteren.
Het is gissen wat het moet zijn, omdat zij niet op een poort kunnen oefenen. Maar met Ambers hypnose-achtige reactie op portalen kunnen zij geen risico meer lopen. Eerst droog oefenen tot alle kennis in haar hoofd zit en dan pas weer een poort.
Naar Ambers mening zit alleen alles al in haar hoofd. Voor haar gevoel al een eeuwigheid … Jun is echter onvermoeibaar en blijft de oefeningen herhalen – tot Ambers grote verdriet.
Juns lessen blijven namelijk niet beperkt tot de villa, waar zij de voorbereidingen treffen. Jun grijpt elk moment samen aan. Op de gang. Bij de meisjestoiletten. In de fietsenstalling. Of onder het eten. Vast van plan de bewegingen te vervolmaken en de theorie in Ambers geheugen te stampen.
Na de nare ervaringen met de twee poorten mag er niets meer fout gaan. Door Juns gedrevenheid heeft Amber de grootste moeite haar nieuwe vriendin niet als een belaagster te beschouwen.
Alsof Juns gedrag niet vervelend genoeg is, hebben Tim en Shen zich ook uitgeroepen tot Ambers beschermengelen. De drie vrienden duiken te pas en te onpas op en volgen haar als een schaduw waar zij ook naartoe gaat. Het gaat heel vanzelfsprekend … Amber vermoedt een stilzwijgende afspraak tussen de drie. ×