Fragment

Er wordt over hoogbegaafden gezegd dat zij op zijpaden terechtkomen, en dat ze eigenlijk nooit iets bijzonders tot stand brengen; hoogbegaafden gaan werken in een triviaal baantje en dat is het dan. Ik poneer nu: “Nou is er eindelijk een hoogbegaafd persoon die weldegelijk met iets formidabel bijzonders & belangrijks op de proppen gekomen is – en nou besteedt niemand er aandacht aan”; Robert Pirsig is hoogbegaafd en wat hij in zijn boeken schrijft is méér dan belangrijk. En hij is een FILOSOOF. Hij heeft het begrip Dynamische Kwaliteit geïntroduceerd – de vader en moeder van alle creativiteit, maar feitelijk van alles. En als je als mens het spoor van Dynamische Kwaliteit volgt doe je het goed. Afwijken van Dynamische Kwaliteit is niets meer of minder dan non-kwaliteit scheppen.

Robert Pirsig heeft, met een cleverheid die zoiets is als de cleverheid van Isaac Newton, gezien en begrepen dat het wezenlijk basieke proces van de schepping, dat dat is: het werken van Dynamische Kwaliteit.
Gevoel voor het Goede danken we aan het werken van Dynamische Kwaliteit. Voor de mens is temperatuur van groter belang dan Kennis over het bewegen van moleculen. In feite gebeurt er niets dan dat er moleculen bewegen. Maar de mens moet weten wat hitte en kou zijn, wil hij noch zijn handen branden aan een hete kachel, noch de dood vinden in de IJszee. Zo is gevoel voor het Goede – en gevoel voor het Kwade – voor ons essentieel.
In zijn boeken gaat Pirsig aan de strijd tussen Goed en Kwaad goeddeels voorbij . Dat komt naar ik vermoed, onder andere, doordat de taak die hij zich gesteld had toch al moeilijk genoeg was – in feite uiteindelijk onmogelijk verwezenlijkbaar zelfs. Maar de wereld staat bol van het Kwaad, en wij moeten er iets aan doen, want het wil ons per se verdelgen. Wie gezien heeft dat Dynamische Kwaliteit wezenlijk is, komt er niet onderuit dat hij stelling neemt. Hij of zij (u, bedoel ik, met name) wil, naar ik aanneem het Goede bewerkstelligen. Tja – en dan kom je er tenslotte vanzelf toe dat je ertoe komt het Kwaad te willen bestrijden. Maar hoe ga je dan vervolgens te werk? Het antwoord op deze vraag is kort:

V&W.

V&W is een kernbegrip. Ik kom er op terug. {Voor de gevoeligen die van hun stuk gebracht zijn door het in-gemene en in-smerige van de wereld heb ik als kardinaal advies: laat je door NIETS afbrengen van V&W.}

Gewoon doorgaan als je wakker geworden bent, dat valt niet mee. Veronderstel, je bent wakker geworden… dat wil zeggen, ineens ontdek je dat je deel uitmaakt van een nachtmerrie die niet ophoudt. Hoe voorkom je dat je gek wordt en/of zelfmoord pleegt? Dat is de vraag! Het gaat dan nu om de kunst van het gewoon doorgaan. De mens heeft zich vanaf het begin der tijden verbeeld dat er Goden bestaan – zo’n fantasie helpt inderdaad – maar sinds Nietzsche weten we dat God dood is, en sinds Freud weten we dat neuken alles is wat we willen. Ontluisterd kijken we naar de sterren – dat zijn kernfusiebommen. Romantiek en naastenliefde zijn goed voor de sukkels. Je kunt net zo goed verliefd worden op je WC-pot (óók een verzameling moleculen).

Robert Pirsig geeft een zinnig antwoord, - ik hou ervan. Heus waar, ik zie in dat Pirsig een genie is, en dat hij gelijk heeft, maar Dynamische Kwaliteit is in raadselen gehuld, - en redt mij toch niet uit de klauwen van de dood noch uit de put. O God, ik wil uit de put. Ik begrijp dat alles uit moleculen bestaat, maar hoe voorkom ik dat ik klappertand van de kou? Och och het huilen staat me nader dan het lachen! ×