Fragment

De villa was een monstrum van marmer en glas, oprijzend als een ijskoude reus uit het groene landschap. Binnenin weerspiegelde het uiterlijk de kilte van de buitenkant. Koele, klinische gangen leidden naar kamers die meer op steriele operatiekamers leken dan op leefruimtes. Maar het hart van deze bizarre residentie was een groteske, perverse creatie – een poppenhuis, levensgroot en majestueus neergezet in het midden van de enorme hal.
De Architect, een man van wie de ware identiteit verborgen bleef achter een façade van onverschilligheid en ijskoude intelligentie, was de meestergeest achter dit alles. Hij was een genie met een donkere kant, een man die schoonheid en leven had herdefinieerd tot een wansmakelijke karikatuur. Zijn dunne lippen waren meestal samengeknepen in een expressieloze lijn, zijn donkere ogen gaven geen glimp van emotie, alleen een glinstering van ijzige berekening. Hij droeg altijd perfect passende, donkere kleding, alsof hij een onzichtbare rol speelde in een macabere opera.
Het poppenhuis was een meesterwerk van krankzinnige perfectie. Roze, pastelblauwe en citroengele kleurschakeringen overheersten de gevels, terwijl miniatuurtuinen en sierlijke balustrades de façade sierden. Echter, de miniaturen waren illusoire, want elk detail was op ware grootte nagebouwd. De ramen waren van glas in lood, met scènes van bevroren geluk en ongebreidelde vreugde, die schril afstaken bij de waarheid achter de muren.
Binnenin waren de kamers ingericht met een obsessieve aandacht voor detail. Fluweelzachte meubels in poederachtige tinten bekleedden de kamers, ingetogen en perfect. Miniatuur serviezen en speelgoed waren overal geplaatst, een poging om een kindachtige illusie van geluk te creëren. Maar de blikvangers waren de bewoners van dit groteske poppenhuis: de levende Barbies.
De Architect had deze meisjes, die hij ontvoerd had uit de buitenwereld, getransformeerd tot levende poppen. Hun ogen waren altijd groot en open, hun glimlachen geëtst op hun gezichten, alsof ze in een eeuwige staat van opgewekte onderwerping verkeerden. Hun haar was perfect gestyled, geverfd in kleuren die aansloten bij het thema van ×