Fragment
Ik keek op mijn horloge. Het bleek al behoorlijk laat. Ik stelde voor om een taxi op te bellen. De dames hadden gelukkig geen bezwaar. Een half uur later, zo rond kwart over twee, zaten we op de achterbank van de Uber wagen op weg naar huis. Harold en Mel hadden uitgebreid afscheid genomen en besloten om nog wat langer te blijven.
Saartje lag met haar hoofd op Moonflower's schouder. Moonflower op haar beurt, keek met een dromerige blik naar buiten. Regendruppels streepten het raampje waardoor ze keek. Haar mooi geboetseerde, jeugdige gezicht reflecteerde in de zijruit van de auto. Keer op keer flitste haar silhouet op. Heel even maar, een fractie van een seconde of zo, bij het passeren van een volgende lantaarnpaal. Door het stroboscopische effect kreeg het in tijd en ruimte bevroren beeld een wat onwezenlijke indruk.
×