Fragment
Inleiding
Een tijd geleden gaf ik aan te stoppen met schrijven. Ik doelde daarbij voornamelijk op het persoonlijke. Ik wilde niet langer het achterste van mijn tong laten zien. Gewoon lekker oppervlakkig bezig zijn. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Mijn vingers jeuken. Ik ga het toch weer doen. Schrijven over mijn persoonlijke beslommeringen. Het achterste van mijn tong mag zwart op wit. Waarom zou ik het niet doen? Het slaat aan. Daar gaat het toch om? Als je opper-vlakkig wilt lezen koop je maar een Donald Duck.
Deze bundel vol verhalen over mij, dochter Sarah-Anna en interviews met Spaanse bastaardhond Fido geeft een kijkje in ons leven tijdens een uitzonderlijke situatie. De Coronacrisis. Ik zal alles publiceren op Facebook. De kans is groot dat ik, als de crisis voorbij is, alle verhalen bundel en uitgeef in boekvorm. Maar voor nu blijf ik jullie bestoken via sociale media. Het gaat niet om de aandacht die dat met zich meebrengt.
Een beetje wel natuurlijk, maar... ik ben schrijver, dus ik schrijf. That’s all.
Veel leesplezier.
Ronald
×