€ 17,00

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

Concentratiekamp Europa

artikels februari 2016- februari 2017

Jan Bauwens • Boek • paperback

  • Samenvatting
    niet beschikbaar
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 145mm x 210mm
    Aantal pagina's : 162
    Uitgeverij : Jan Bauwens
    ISBN : Niet bekend
    Datum publicatie : 02-2017
  • Inhoudsopgave
    Concentratiekamp Europa — Artikels 2016-2017

    “Jedem das Seine” 7
    Europa wordt zijn eigen concentratiekamp 12
    De negatieve rente — Over ongelijkheid en rechtvaardigheid 18
    Jeder für sich und Gott gegen alle 22
    Twee waarheden over IS 25
    Over het katholicisme, het kannibalisme, de Waarheid en het Leven — ter aanvulling op het voorgaande 29
    Tophypocrieten 32
    Een beetje redelijkheid? 34
    Genocide is het woord 38
    Past de paus in de kast? — Over de tragedie in Orlando — 42
    Waar vandaan de aanslagen? 44
    Europa: terug naar af! 45
    De hedendaagse internationale slavenfabriek 48
    Als de waan tot wet wordt 50
    Geld, slavernij en vrijheid 54
    De terugkeer van de Nazoreeër. 56
    De mot zit erin 65
    De Olympische Spelen en de ondergang van de cultuur 71
    Opvoeding, eerlijkheid, verantwoordelijkheid en charlatanerie — Een beknopte beschouwing bij de aanvang van het nieuwe schooljaar — 76
    Een exclusieve disjunctie: godsdienstvrijheid of menselijke vrijheid 81
    Abraham Lincoln en de hedendaagse politiek 86
    Het plan achter de gebeurtenissen –—Een beknopte beschouwing bij de presidentsverkiezingen in de VS 91
    Het begin van een dictatuur 97
    Hermaakte mensen: een gevolg van onverdraagzaamheid — Over de waanzin van de 'maakbare mens' 106
    De trias politica of de dictatuur 112
    De nieuwe Kerst en het neo-fascisme 117
    “De buit rechtvaardigt de diefstal” — over een nieuwe (fascistische) leuze — 123
    Democratie, een paradox 127
    Het Vrijheidsbeeld in de schaduw van Trump 129
    Kali 133
    Het kwaad in de nieuwe media: van suggestie, over bevel, tot verkrachting 135
    Vernichtungslagern 2017 142
    De terugkeer van de onmens? 146
    Vergane glorie, eigenliefde en oorlog 150
    Terug van weggeweest: de ziel en de hel 154
    Persvrijheid!?! 160
  • Reviews (0 uit 0 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

€ 17,00

niet beschikbaar

niet beschikbaar



3-4 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

“Jedem das Seine”

"Bemint elkander", "Draagt elkanders lasten" of "Draag zorg voor elkaar" — zo luidt het devies van de christelijke beschaving welke het Westen grondvest.
Nu is het vrijwel onmogelijk om op een meer accurate wijze de tegenpool van dit christelijke motto te verwoorden dan met de slagzin "Jedem das Seine" — "Elk het zijne".
Ofschoon die uitdrukking reeds in de Oudheid gangbaar was, kreeg zij de bittere betekenis van "Elk krijgt wat hij verdient" sinds zij als motto prijkt boven de hoofdingang van het concentratiekamp van Buchenwald. Door de Nazi's gebouwd in 1934-'37, herbergde dit kamp dwangarbeiders uit Europa en uit de Sovjet-Unie: joden, Polen, geesteszieken, anders-validen, religieuze en politieke gevangenen, Roma zigeuners, Sinti, Vrijmetselaars, Jehova's Getuigen, criminelen, homo's en krijgsgevangenen, van wie er, alleen in Buchenwald, naar schatting 56.545 omkwamen.
Onwillekeurig weerklinkt de vloek van "Jedem das Seine" waar de hedendaagse vertegenwoordigers van de onmens, de bange en zelfzuchtige menigte opruien tegen de vluchtelingen die dezer dagen in het Westen om bescherming bedelen tegen een regime dat nog driester te werk gaat dan toentertijd de Nazi's deden: Duitsland voor de Duitsers, Frankrijk voor de Fransen, Nederland voor de Nederlanders, Vlaanderen voor de Vlamingen of dus "Elk het zijne" — die lelijke slogan die herinnert aan de plantrekkerij van de Oudtestamentische broedermoordenaar Kaïn: "Ben ik soms mijn broeders hoeder?"
Verder afdwalen van het christendom is quasi onmogelijk maar, paradoxaal genoeg, profileren de rechts-extremisten die met een bevreemdende harteloosheid het ganse continent te schande maken, zichzelf als de beschermers van de christelijke waarden!
Waartoe dit uiteindelijk zal leiden, weten we: tot de persoonlijke adviseurs van de door het Vlaams belang op de handen gedragen Geert Wilders, behoort de held van massamoordenaar Anders Breivik en in onze Vlaamse regering zetelen ministers en parlementairen die hulde brengen aan oudgedienden bij de Vlaamse vleugel van de Gestapo die toentertijd miljoenen mensen oppakte om hen in concentratiekampen op te sluiten, waar hun een gruwelijke dood wachtte.
Zes miljoen mensen vonden de dood in concentratiekampen: zij werden veroordeeld en afgeslacht omdat zij niet behoorden tot de uitverkorenen, omdat zij de uitverkorenen voor de voeten liepen, omdat zij als minderwaardig werden bestempeld, omdat zij de economie van het land zouden onderuithalen of omdat zij volgens de zieke ideologie van hun moordenaars niet beter verdienden. Zij hadden nu eenmaal geen blonde haren en blauwe ogen, hun moedertaal was niet het Duits, ze hadden een zichtbaar gebrek of hun religieuze of ideologische sympathieën werden niet gedeeld door de heersers van dat ogenblik.
Miljoenen anderen ontsnapten aan de gaskamers en aan de werkkampen door het land uit te vluchten. Medelijdende burgers gaven aan deze vluchtelingen onderdak, ook al riskeerden ze zo hun eigen leven, en na de oorlog verbonden de Verenigde Naties zich ertoe om in het vervolg aan alle politieke vluchtelingen asiel te verlenen totdat de dictator voor wie zij have en goed moesten achterlaten, in de pan gehakt was.
Maar geloof het of niet: toen de jongste vluchtelingenstroom op gang kwam, bleek het Westen geregeerd te worden door politici die over die overeenkomsten, ingeschreven in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, nog nooit hadden gehoord. Velen van hen konden de twee wereldoorlogen niet onderling onderscheiden. Sommigen kenden deze histories enkel van populaire televisiefilms. Door het volk verkozenen ontkenden prompt het bestaan van de concentratiekampen: kennelijk waren zij ervan overtuigd dat zij de geschiedenis niet horen te kennen en dat ook de waarheid een resultante van verkiezingen is. Zoals een volkstribunaal in de rechtszaal beslist over de schuld van de beschuldigde, zo beslist de kiezer erover wat al dan niet gebeurd is. Vindt de meerderheid dat concentratiekampen niet hebben bestaan, dan horen zij uit de geschiedenisboeken te verdwijnen. Vindt een meerderheid dat Hitlers zieke ideologie verspreid mag worden, dan kan Mein Kampf naar hartenlust worden herdrukt.
Opnieuw bevinden zich, verspreid over gans Europa, miljoenen vluchtelingen in concentratiekampen. Mannen, vrouwen en kinderen leven er in erbarmelijke omstandigheden, zij lijden honger en kou en worden ziek. Zij zijn op de vlucht voor een regime van terreur dat in de ganse geschiedenis zijn gelijke niet heeft gekend. Zoals alle vluchtelingen weten zij niet waarheen, zij weten alleen waarvoor zij vluchten, en toch doen de rijke westerlingen alsof het gaat om soldaten die welbewust het Westen onder de voet komen lopen. Hoe doortrapt moet men niet zijn om zo te oordelen over mensen in erbarmelijke toestanden die wellicht straks iedereen zal delen? ×
SERVICE
Contact
 
Vragen