Fragment

Een vraag die je kunt stellen is: waarom is het in onze stoffelijke wereld niet mogelijk om een sluitend bewijs te leveren voor het bestaan van een uittreding?
Door de wetenschap is door de eeuwen heen geprobeerd het fenomeen uittreding te verklaren. Het werd afgedaan als niet bestaand, een hallucinatie, telepathie, een droom of een louter mentale voorstelling. Andere voorbeelden van pogingen door de wetenschap om een uittreding te verklaren zijn: een uittreding fotograferen, aantonen dat er gewichtsverlies is van het fysieke lichaam tijdens een uittreding en het uitgetreden lichaam in het laboratorium voorwerpen laten verplaatsen. Al met al is men er niet veel wijzer van geworden.
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat het ‘bewijzen’ van het bestaan van een uittreding, in onze driedimensionale wereld juist niet tot de mogelijkheden behoort. Waarom is dat dan niet mogelijk? De uittreding zelf vindt niet plaats in onze driedimensionale stoffelijke wereld, maar in de spirituele wereld. Het ‘bewijzen’ is dus alleen mogelijk in de spirituele wereld. En daar hebben we te maken met meer dimensies dan de drie die wij gewend zijn. In de stoffelijke wereld maken we gebruik van hoogte-breedte-diepte: de 3-dimensionale wereld.
In de spirituele wereld ontbreken tijd en ruimte. Het hoogte-breedte-diepte werkt daar niet. Energetisch gezien worden de dimensies gekoppeld aan een niveau, waarbij elk niveau een eigen frequentie heeft. Als je dan de frequentie ziet als een dimensie, zal het duidelijk zijn dat er ontelbare dimensies aanwezig zijn in de spirituele wereld. De ziel van elk wezen in de kosmos heeft een unieke frequentie; bevindt zich in een unieke dimensie. Een ziel kan zich ook in de dimensie van een andere ziel of zielen begeven. Je moet dit niet zien alsof elke ziel alle dimensies in en uit kan. Hier wordt een heel strakke structuur voor gehanteerd in de spirituele wereld. Je kunt het vergelijken met hoe wij omgaan met het overschrijden van landsgrenzen.
Daarnaast heeft het kosmisch bewustzijn een eigen unieke frequentie en bevindt zich ook in een unieke dimensie. Wanneer een ziel deze dimensie betreedt, is er geen weg meer terug. De ziel wordt weer een geheel met het kosmisch bewustzijn.
×