Fragment
Ernesto heeft weer een vader! Moeder heeft slingers opgehangen en zit op de bank te glimmen, terwijl de nieuwe pappa zijn spullen in de kasten opbergt. Maar Ernesto glimt helemaal niet. Met een frons in zijn voorhoofd ziet hij Die Meneer de ruimte vullen van een plek die nog bezet was.
Ernesto’s biologische vader leeft ver weg. Hij kent die vader niet. Alleen in de verhalen van tantes, ooms en oma leeft hij en heeft hij een gezicht. Van zijn moeder hoort hij vaak dat hij op die onbekende vader lijkt, en moeder laat duidelijk merken dat dit niet iets is wat goed is.
Zijn échte vader kwam pas jaren later in het gezin. Ernesto was toen bijna drie jaar. Papa was een vriendelijke man die in zijn nieuwe vaderland vooral een plekje zocht om te wonen. Jong en vol ambitie, meer vriend nog dan vader, maar welwillend om de vaderrol op zich te nemen. Zijn dochter werd Ernesto’s zusje en Ernesto was voor het eerst in zijn leven echt gelukkig.
×