Samenvatting
Wat zo opvallend is aan Morris' werk als historicus is dat niemand er zijn
vooroordelen in bevestigd vindt, de schrijver zelf wel het minst, zo stelde
David Remnick in een artikel in de New Yorker. Met hetzelfde streven
naar objectiviteit dat steeds kenmerkend is voor zijn benaderingswijze,
richt Morris zich hier op de erfenis in het heden van de gebeurtenissen
van 1948 en de concrete opties voor de toekomst van Palestina en Israël.
Dit boek onderzoekt kritisch de geschiedenis van de doelstellingen
van de Palestijnse Nationale Beweging en de Zionistische Beweging,
bespreekt vervolgens de diverse voorstellen voor één of twee staten
die door de verschillenden stromingen binnen die twee bewegingen
gedaan zijn. Ook kijkt het naar de bereidheid - of gebrek daaraan -
van beide bewegingen om tot een op compromis gebaseerde regeling
te komen. Morris beoordeelt de uitvoerbaarheid en bruikbaarheid van
de voorgestelde oplossingen in het licht van een complexe en bittere
werkelijkheid. Gedurende heel zijn baanbrekende carrière is Morris van
invloed geweest op onze inzichten in het Israelisch-Arabisch conflict. Ook
hier vindt hij weer een nieuwe benaderingswijze hiervan.