Samenvatting
Deze rijk geïllustreerde publicatie besteedt aandacht aan het fascinerende ‘papieren universum’ van Caroline Hofman (Aken, 1969). In haar driedimensionale composities van papier en karton beweegt Hofman zich op het breukvlak van herkenbaarheid en vervreemding. De onverwachte rijkdom van haar materiaal is steevast uitgangspunt en leidraad: hoe een vel papier de potentie van driedimensionaliteit in zich draagt en een warm, tactiel karakter kan bezitten. Abstracte structuren, maar ook veren, tafels, stoelen en vlechtwerk; Caroline Hofmans papieren ‘alfabet van vormen’ opent onze ogen voor de onverwachte schoonheid van het alledaagse. En toch is haar werk vrij van verhalen en anekdotiek. Hofman streeft naar een open blik, biedt de kijker een volledige vrijheid van perceptie. Haar werk is verstild en gereduceerd, maar is evengoed aanjager van onze observatie. En juist daarin schuilt de aantrekkingskracht van haar oeuvre: in ‘woordeloze’ verhalen, in de betekenisvolle stilte.