Fragment
Wat ben je een cadeautje voor deze wereld en wat is het fijn met jou in mijn leven. Je bent een sprankelende verschijning, vol levenslust en energie. Je komt en lacht naar het leven. Je vrolijkheid vult de dagen met licht en liefde. Je liefde is onvoorwaardelijk. Je maakt de wereld compleet, verlicht het leven op duistere dagen en vult het leven met wijsheid.
Dank je dat jij jij bent. Dank je dat je bent geboren. Dank dat ik je moeder mag zijn.
Het eerste moment met jou zal ik nooit vergeten. Ik kijk naar je en voel dat ik je zo intens heb gemist. Wat ben ik blij om je weer te zien! Ik voel onze verbondenheid die wellicht al eeuwen oud is. Met jouw komst komt ook mijn leerproces. Wat ben ik onvoorbereid op deze fase in mijn leven.
Door de vragen die je stelt, kom ik erachter dat ik veel dingen over het leven nog niet heb geleerd. In mijn antwoorden merk ik een soort van schaamte door het gemak en de ondoordachtheid waarmee ik keuzes in mijn leven heb gemaakt of het gevoel van onbelangrijkheid waarmee ik belangrijke gebeurtenissen in mijn leven beleef. Mijn eerste ongesteldheid, een verloving, trouwen of studiekeuze. Bij ieder moment en iedere keuze vergeet ik voorwaarden te stellen en wensen te creëren. Ik ren gewoon door. Wat de gemaakte keuze voor mij betekent, voor mijn lichaam en hoe ik het meest haalbare eruit kan halen? Daar heb ik nooit over nagedacht. Ik vergeet consequent te vieren dat ik groei en een nieuwe fase inga. Tijdens de reis die ik volg, mis ik rituelen voor speciale gelegenheden. Ik ben zoekende hoe ik bepaalde keuzes meer bewust in mijn leven kan brengen.
×