Samenvatting
De jongens van Hannes Steinert In de jaren 80 van de vorige eeuw overheerste de norm dat figuratief werken niet gewaardeerd werd op de kunstacademies. Abstractie, en grote olieverfschilderijen, waren aan de orde van de dag. In die tijd doorliep Hannes Steinert de kunstacademie in Nürtingen, niet ver van Stuttgart, de stad waar hij woont en waar hij eerder voor de kunstacademie afgewezen was. In zijn olieverfschilderijen is die abstractie nog steeds sterk aanwezig, regelmatig aangevuld met figuratieve elementen. De formaten van de schilderijen zijn groot, wat ook een nadeel heeft: er is niet altijd overal ruimte voor grote werken en groot formaat en olieverf is prijstechnisch niet altijd een goed idee voor jonge kunstenaars. Veel kunstenaars, in het verleden, maar ook in het heden, gebruiken andere technieken, zoals etsen, zeefdrukken, linosneden dan wel houtsneden, in een hanteerbaar formaat, goedkoper, gemakkelijker te produceren en dus gemakkelijker te verkopen. Rond 1986 opende het eerste homocafé, Café Jenseitz, zijn deuren in Stuttgart. Natuurlijk was Hannes Steinert daar een regelmatige gast. Het café organiseerde ook kleine exposities, maar er was geen plek voor de grote schilderijen die hij tijdens zijn studie had gemaakt. Dus begon hij met een serie linosneden op klein formaat. Op dat moment werkte hij nog steeds voornamelijk abstract en was hij nog niet geïnteresseerd in het afbeelden van realistische figuren. Een eenvoudige lijn gaf de hele figuur weer, aangevuld met verschillende attributen of een sierlijke omlijsting, vaak gedrukt in zwart en rood. De basis voor zijn latere linosneden is direct al herkenbaar in de serie linosneden uit 1992/93 die hij in 1993 in Café Jenseitz tentoongesteld heeft. In de daaropvolgende jaren is te zien hoe deze abstracte figuren zich langzaam ontwikkelen tot wat vandaag de dag kan worden omschreven als de typische Steinert-figuur: lang, slank, goed geproportioneerd met over het algemeen opvallende geslachtsdelen. Het regelmatig terugkerende sierlijke lijnenspel is ook terug te vinden in zijn tekeningen en schilderijen. Een lijnenspel dat op het eerste gezicht een simpele toevoeging lijkt, maar uiteindelijk een onlosmakelijk onderdeel uitmaakt van zijn linosneden, wat bijvoorbeeld terug te zien is in linten, planten en bloemen. De over het algemeen naakte jongeling is het favoriete onderwerp in zijn linosneden, alleen of samen met anderen, in natuurlijke omgevingen, erotisch of lustopwekkend. Op het eerste gezicht lijkt er in het totaal van vele honderden linosneden weinig met elkaar gemeen te hebben, maar niets is minder waar: zijn werk is zeer divers, maar er wordt telkens teruggegrepen op soortgelijke thema’s. In dit overzichtsboek gerangschikt in hoofdstukken en inzichtelijk gemaakt in fraaie combinaties. Het werk van Hannes Steinert is in een groot aantal publicaties verschenen, in tentoonstellingscatalogie, in geïllustreerde boeken, in publicaties van galerieën in binnen en buitenland. En in eigen beheer uitgegeven publicaties van zijn linosneden, tekeningen, schilderijen en last but not least, zijn striptekeningen. Het leven van Hannes staat al 70 jaar voor de volle honderd procent in dienst van zijn kunstenaarschap. We vieren die 70 jaar met de publicatie van dit boek in combinatie met een reeks exposities in 2024. Galerie MooiMan male-art, februari 2024
Thuiswinkel Waarborg