Fragment
woensdag 19 juni 2013
1e chemokuur !
Dinsdagochtend de 18e, na het huis aan kant gemaakt te hebben nog een "gewetensgevecht" met mezelf gehad. ( 2 uur voor de chemo)...
De tumor en uitzaaiing is uit m'n lichaam + okselkliertoilet operatie + borst-amputatie in 2 maanden tijd 2x geopereerd. Niemand die me garandeerd dat er nog kanker aanwezig is in m'n lichaam, maar ook niemand die me garandeerd dat er geen foute cellen zitten...m'n longen, lever en hart perfect in orde en dat moet op advies van de oncoloog dan maar kapot gemaakt gaan worden, een gezond lichaam, voor het geval er nog wel iets zit, en dan maar 15 maanden lang toestanden en je lichaam weer op 0 brengen met al dat gif.
Zal het verdere conclaaf met mezelf kort houden. Mijn optiek: " het is mijn lijf, ik beslis wat ermee gebeurd en niet de oncoloog"..alles afgewogen.
# Als ik geen kinderen had gehad had ik het risico genomen om niet die kuren te doen, alleen hormoontherapie.
# Mocht er toch ergens (omdat het toch de agressiefste tumor was) nog iets tussendoor geslipt zijn en ik lig alsnog binnen enkele maanden tussen 6 plankjes kan ik nooit en te nimmer meer m'n kinderen in de ogen aankijken. Ik moet dus kunnen zeggen...ik heb er alles aangedaan!
Dat gaf de doorslag, ik doe deze kuren VOOR hun 3..niet voor mezelf, begrijp me goed..me leven is me lief..wil 80 worden maar had het risico wel aangedurfd na alle uitslagen om chemo/coctails/herceptin NIET te nemen.
dit is MIJN oprechte 110% mening, weloverwogen.
×