Fragment
Haar zusje liep op haar moeder en Edda toe. Asverze schrok van de waanzinnige uitdrukking op haar gezicht, huiverde bij de wrede, bloeddorstige blik in haar ogen.
'Ze verzet zich tegen de uitvoering van de goddelijke geboden!’ ging Asmara verder, terwijl ze met een priemende vinger naar Edda wees.
'Godenlasteraar!' gilde een vrouw.
'Ketter! Heiligschenner!' viel een ander haar bij.
'Smerige zondares!
'Waar hebben jullie het over?’ zei Edda niet begrijpend.
Asverze voelde de stemming kantelen. Haar zusje gaf de kanteling met veel graagte het laatste zetje.
'Edda, Edda, gekke Edda!' jouwde ze uitdagend. 'Gekke, gestoorde, enge Edda is een zondares, een dienares van het kwaad, een slavin van Corivont.'
'Ysala?' vroeg Edda die door begon te krijgen dat ze in gevaar verkeerde.
'Ysala?' vroeg Edda nog een keer, ditmaal met een licht trillende stem en een begin van angst in haar ogen.
Haar moeder deed niets. Ze staarde Edda alleen maar verwilderd en met gebalde vuisten aan, terwijl haar borst hevig op en neer ging vanwege haar zwoegende ademhaling. Asmara daarentegen deed wel iets. Ze vloog vliegensvlug op Edda af en gaf haar een klinkende klap midden in haar gezicht. Geschrokken barstte Edda in tranen uit, schuifelde naar achteren, struikelde, viel wijdbeens en met wapperende rokken achterover en onthulde... een onderbroek!
Bij deze aanblik siste, krijste, gromde en grauwde de menigte vrouwen als een wild dier. Asmara was er als de kippen bij.
'Ik zei toch dat ze een lasteraar, ketter en heiligschenner was!? Ik zei toch dat ze de Goden verachtte en zich tegen Hun geboden verzette!? Zie hier het bewijs! Ondanks het uitdrukkelijk verbod draagt die gekke, gestoorde teef een broek. Een broek!'
Asmara bleek als volksmenner een onverwacht natuurtalent. De schuimbekkende meute hing aan haar lippen en Asverze zag dat ze daarvan met volle teugen genoot.
'Straf haar! Straf gekke, gestoorde Edda! Straf die halfgare heks!' krijste ze.
×