Samenvatting
Stel je voor dat je altijd heel goed weet wat je wilt, dat je van heel veel dingen verstand hebt en dat je hebt besloten voortaan alleen maar daaraan al je aandacht te willen geven. En stel je voor dat dan ineens niemand je nog aardig vindt. Dan ga je je natuurlijk knap eenzaam voelen en de vraag is of je het dan nog wel zo fijn vindt om zo wijs en bijzonder te zijn. Daardoor begin je waarschijnlijk aan jezelf en je waarheid te twijfelen want je leven is ineens geen wonder meer, maar een vreugdeloos bestaan. Er zit dan niks anders op dan op zoek te gaan door je af te vragen hoe, waar, waarom, waardoor en wanneer je die vreugde bent kwijtgeraakt. En in geval je net als Karel Kunstgebit meent dat dat geen zin heeft, wil ik je bij deze graag op andere gedachten brengen:
voor zo’n zoektocht is het nooit te laat!