Samenvatting
'Op 1 mei 1991 overleed mijn moeder en ik vroeg me af waarom er wel A N D R I E S B A A R T
naar haar bloed was gekeken, maar niet naar haar, wel in het pipet en
niet in haar ogen. Wie wat ontdekken wil, moet zich kunnen laten verrassen
en niet alleen maar kijken naar wat is voorgeschreven.'
Dit is een essay over aandacht, en over de wetenschap, politiek en zorg
die haar aan banden leggen hoewel mensen ernaar snakken. In kleine
studies voert de auteur verkenningen uit naar uiteenlopende aspecten
van aandacht. Hij neemt de lezer mee in een caleidoscopisch betoog: de
vele invalshoeken geven even zovele toegangen tot aandacht, brengen
haar rijkdom aan het licht en verhelderen haar gecompliceerde karakter.
Andries Baart is bijzonder hoogleraar in de vakgroep Praktische
Theologie/Sociale Wetenschappen aan de Katholieke Theologische
Universiteit te Utrecht.
Met dit boekje richt hij zich vooral tot uitvoerenden, leidinggevenden,
opleiders, onderzoekers, beleidsmakers en politici in de sectoren zorg,
welzijn, pastoraat en dienstverlening. Het essay sluit aan bij de presentietheorie,
waarover hij eerder publiceerde en die een boven verwachting
goede ontvangst kreeg.