€ 17,50

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

  € 15,00

7,5 Maatje

Ger Koreman • Boek • paperback

  • Samenvatting
    Ouders heb je voor de rest van je leven! De subtitel van dit boek. Het is een aaneenschakeling van waargebeurde verhalen over het leven van eerst nog een jochie die op zijn manier 'omgaat' met de alcohol verslaving van zijn ouders.
    Doordat hij veel op straat zwerft in Amsterdam is hij eerder 'volwassen' dan een gemiddeld kind in normale leefomstandigheden. Het alcoholmisbruik van zijn ouders keert steeds weer terug in zijn leven. Zelfs tot op latere leeftijd.
    Het 'jochie' nu 61 jaar, kijkt terug op zijn leven en ontdekt dat hij nooit echt van zijn ouders zal loskomen, zelfs niet nu ze al jaren overleden zijn. Nog altijd verhaalt hij, soms samen met zijn broers, de ervaringen en gebeurtenissen zoals zij zich hebben voorgedaan.
    Daarbij heeft een ieder zijn stil verdriet, zijn stiekeme tranen, zijn schaamte, maar is vooral de lach vaak de relativerende factor.
    Tijd om de schaamte voorbij te gaan en de verhalen aan het papier toe te vertrouwen.
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 148mm x 210mm
    Aantal pagina's : 148
    Uitgeverij : Niet bekend
    ISBN : 9789081473415
    Datum publicatie : 09-2011
  • Inhoudsopgave
    niet beschikbaar
  • Reviews (0 uit 0 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

€ 17,50

niet beschikbaar



2-3 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

De buitendeur van Cafe Klokkie stond altijd open, 's zomers en 's winters. In het half ronde portaal kon je de geur al ruiken van de alcohol en de rook van sigaretten. Al was ik nog zo jong, ik kon van die geur genieten. Misschien wel omdat ik dat van thuis gewend was. De zware gordijnen met de half ronde ingezette leren stukken welke diende om de gordijnen een beetje schoon te houden voor de handen, konden niet voorkomen dat de geur en het geluid naar buiten kwamen. Ik wurmde me door de gordijnen en stond binnen. Het was er klein en behoorlijk benauwd door al dat gerook. Links was de bar en er stonden drie of vier tafels met stoelen. 'He Koremannetje, waar zijn Paul en Bartje, komen ze nog een borreltje halen?'   ×
SERVICE
Contact
 
Vragen