Samenvatting
In de foto’s en gedichten in deze unieke, eigentijdse bundel, beleef je het Nederlandse landschap dat vaak over het hoofd gezien wordt: de stukken tussen onze bestemmingen in. Het zintuiglijke taalgebruik laat je het licht, het water, het landschap en de reizigers en de bubbel waarin deze verkeren beleven. Hierdoor vormen de gedichten op zichzelf een soort raampjes in een treincoupé anno 2024. Hiermee belicht Kirsten Lucie Gerritsen het paradoxale van het antropocene tijdperk, maar ook de kwetsbaarheid van ons menszijn, en nodigt ze de lezer uit te filosoferen over de tijdsgeest en het artificiële landschap waarin we leven.