Fragment
Na wat beleefdheidsuitwisselingen en mijn felicitaties voor de aankoop van Navol komt hij fluisterend, omdat hij dacht te worden afgeluisterd ‘to the point’.
Toen hij de werf kocht, naar achteraf bleek via z’n vriendjes in Boekarest voor slechts 30.000 dollar, was hij in de veronderstelling dat Stentor Yachts bij de koop in zat. “Tsja,” zeg ik, “dat is dan een misverstand. Acht maanden geleden heb ik de werf van Navol gekocht,” zei ik. Hij glimlacht wat minzaam en maakt langzaam z’n tas open en laat me zien op de papieren van het kadaster in Calarasi dat mijn zevenduizend meter grond met daarop de gebouwen nog steeds in eigendom van Navol zijn!
Ik voel me heel ongemakkelijk en laat de hem de officiële koopaktes zien.
“Zijn niet geldig, zonder kadastrale overdracht,” zegt hij fijntjes en laat weten dat een en ander wel oplosbaar is, maar dat heeft een prijs.
Ik laat de lunch voor wat het is en rijd verbijsterd terug naar Oltenitsa.
Ik zoek Bozeanu thuis op en vraag om opheldering. “Waarom heb je mij dat niet verteld, George?”
“Big mistake Karel, big mistake from my side. New owners big maffia,” krijg ik te horen.
Hij bevestigt dat er per abuis destijds geen kadastrale overdracht had plaatsgevonden en dat die er alsnog zou moeten komen.
Doordat de toegangsweg is afgesloten ondanks het contractuele recht van overpad, moet ik met de burgemeester in overleg om een alternatieve weg te zoeken.
×