€ 12,95

ePUB ebook

niet beschikbaar

PDF ebook

niet beschikbaar

01 - FORUM - Maart 2012 NL

cu/ casa de la cultura

Forum Redactie Cs • Boek • paperback

  • Samenvatting
    In maart 2007 zijn we met het Genootschap Architectura et Amicitia (AetA) op excursie in Cuba. Het eerste gebouw dat we bezoeken is het Casa de la Cultura in Velasco, een dorp in de buurt van de stad Holguin. Via Roberto Segre, architect van Italiaanse afkomst en autoriteit op het gebied van de moderne architectuurgeschiedenis van Latijns Amerika, zijn we dit cultuurhuis op het spoor gekomen. We hebben gelezen dat het een bijzonder gebouw
    is en dat het ontworpen is door Walter Bétancourt, een Amerikaanse architect die zich na de revolutie in Cuba hee gevestigd. De foto’s die we hebben gezien zijn veelbelovend. Maar verder is het een verrassing wat we daar zullen aantreen. Achteraf is het een hoogtepunt van de excursie. Niet alleen vanwege het bijzondere ontwerp. Ook vanwege de functie van het gebouw in de stad en het gastvrije onthaal van de inwoners. Net als zoveel andere gebouwen in Cuba is het cultuurhuis versleten en hoognodig aan een opknapbeurt toe. Provisorisch zijn diverse onderdelen gerepareerd. Als we met de bus arriveren, begint een harmonieorkest met in rode hemden gehulde
    muzikanten te spelen vanaf het podium aan het plein. Na het openingswoord van de directeur en een prachtig voorgedragen gedicht door een imposante blonde dame, worden we naar binnen geleid naar een tentoonstellingsruimte
    van plaatselijke kunstenaars. Dan worden we doorgeleid naar de theaterzaal en verrast met optredens van zangers, dansers en gitaristen van verschillende
    leeijden en in wisselende samenstellingen. Als uitsmijter worden we getrakteerd op een feestelijke lunch. Achteraf horen we dat er zelden toeristen in Velasco komen, dat er nooit belangstelling wordt getoond voor het cultuurhuis waar de stad zelf zo trots op is. Later in het e xcursie programma bezoeken we de kunstscholen bij Havanna van de architecten
    Ricardo Porro, Vittorio Garatti en Roberto Gottardi. Dit zijn eveneens bijzondere gebouwen uit de eerste jaren na de revolutie. Deze kunstscholen hebben lange tijd in slechte staat verkeerd, maar worden op dat moment gerestaureerd. Dat zou met het cultuurhuis van Velasco ook moeten gebeuren, denken wij meteen. Aanvankelijk besluiten we het bescheiden geldbedrag dat overblij van de excursie aan de restauratie van het cultuurhuis te besteden. Maar we vragen ons af aan wie we dat geld moeten geven en of dat wel eectief is. Als we vernemen dat de restauratie van de kunstscholen is begonnen met een publicatie in 1999, besluiten we het excursiesaldo te besteden aan een Forum-uitgave over het cultuurhuis van Velasco. Dat geld is inmiddels aangevuld met bijdragen van AetA en andere instellingen die het cultuurhuis en de gemeenschap in Velasco een warm hart toedragen. Wat hee het Casa de la Cultura nog meer te bieden dan een heldenontvangst voor de enkele groep architecten die hier komt? Op verzoek van AetA schreef John Loomis, de auteur van de publicatie over de kunstscholen, een artikel over de architect Walter Betancourt en reisden Johanna van Doorn en Lara Voerman van bureau Steenhuismeurs naar Cuba af voor nader onderzoek
  • Productinformatie
    Binding : Paperback
    Distributievorm : Boek (print, druk)
    Formaat : 148mm x 210mm
    Aantal pagina's : 128
    Uitgeverij : Architectura et Amicitia
    ISBN : Niet bekend
    Datum publicatie : 03-2012
  • Inhoudsopgave
    Inhoudsopgave
    Jurriaan van Stigt—Editorial-
    -Stenen stapelen of gestapelde stenen, p 10
    Henk Döll, Mechtild Linssen—Voorwoord----Een ontdekking, p 18
    Johanna van Doorn, Lara Voerman—Icoon in Cuba’s graanschuur, p 24
    John A. Loomis—Marge, identiteit, architectuur: over Walter Betancourt, p 60
    Johanna van Doorn, Lara Voerman—Casa Betancourt, p 68
    Abel Blom—’t Speelhuis uit de Brand, p 72
    Flora Morcate Labrada—Betancourt in Cuba, p 80
    Paul Meurs—De Exoten van de Moderne Architectuur, p 88
    Be van Aalderen, Niek van Vugt—Persoonlijke Stijl, FORUM XXIX-2, p 96
    Hans van Heeswijk—Jonge architectuur is kwetsbaarder dan oude, p 114
  • Reviews (0 uit 0 reviews)
    Wil je meer weten over hoe reviews worden verzameld? Lees onze uitleg hier.

€ 12,95

niet beschikbaar

niet beschikbaar



2-3 werkdagen
Veilig betalen Logo
14 dagen bedenktermijn
Delen 

Fragment

‘In het Charter van Venetië uit 1964 werd de internationale restauratiecode gedomineerd door de Europese benadering. Daarbij was van belang dat het monument in zijn authentieke verschijningsvorm zou moeten worden behouden door toepassing van het oorspronkelijke materiaal en volgens de authentieke bouwmethode. In 1994 werd in het Japanse Nara het Charter van Venetië geamendeerd met het “Nara document on Authenticity” om tegemoet te komen aan de Aziatische, met name Japanse, opvatting dat het oorspronkelijke materiaal niet van belang is zolang de authentieke verschijningsvorm gehandhaafd blij door toepassing van de juiste bouwmethodiek.’1 Dat schrij Antoni Folkers in zijn boek over Moderne architectuur in Afrika en hij stipt daarbij nog een probleem aan, nl. hoe om te gaan met gebouwen van leem zoals de moskee van Djenne in Mali. Dit bijzondere gebouw wordt eigenlijk ongedocumenteerd jaarlijks aangepast door de ‘barey- tons’, het metselaarsgilde van Djenne. Wij in het westen bedenken wel van alles, maar of we daarbij ook altijd rekening houden met lokale culturele principes en bouwmethodiek is steeds vaker onderwerp van discussie, zeker nu het economisch zwaartepunt aan het verschuiven is naar landen als China, India en Brazilië. Op steeds meer plekken in de wereld
neemt de welvaart toe en daarmee ook de lokale behoee om een eigen visie te ontwikkelen op behoud en conservering van het eigen erfgoed, zijnde gebouwen en gebouwde omgeving. Wat is eigenlijk de betekenis van een gebouw? Gaat het om het ‘stenen stapelen’, het màken van een gebouw of de wijze waaròp het is gemaakt, de methode. Of zijn gebouwen alleen maar dode objecten van ‘gestapelde stenen’, wellicht met een geschiedenis over de oorspronkelijke functie. Wij architecten ontdekken overal op de wereld gebouwen die ons inspireren. We sluiten ze in ons hart en komen op voor het behoud van datgene dat wij liefhebben. Soms willen we ze zelfs afbouwen als ze om wat voor reden ook nog niet klaar zijn. ×
SERVICE
Contact
 
Vragen