Fragment

Het onderwerp van de lezing vanavond is het vitalisme. Geef de volgende uitleg: u allen bewoont/bestuurt een lichaam – maar u bent niet de enige bewoner – er is er nog één en die bewoner ‘luistert’ naar de naam bioziel. Over de eerste bewoner hoef ik geen uitleg te geven want dat bent uzelf. U kunt uzelf vergelijken met een kapitein van een schip en de bioziel als de machinist. De ziel en de bioziel zijn sterk van elkaar afhankelijk. Ik vind de kapitein belangrijker dan de machinist omdat de ziel een eigen karakter heeft en achter het stuur staat. Hij bepaalt  de route.  De machinist is in bepaalde opzichten veel intelligenter. Zo kan hij ons DNA lezen en stelt hij ons instaat onze hand te bewegen om maar wat te noemen.

Verder houdt zij zich bezig met het goed functioneren van het inwendige van het schip zoals het controleren van de benzine voorraad (voedsel) de temperatuur etc. Een goede samenwerking tussen deze twee is zowel voor de kapitein als de bioziel en het schip (het lichaam)  bevorderlijk. Wanneer de kapitein zou besluiten geen brandstof  meer in te nemen – terwijl de bioziel dit wel vraagt – dan zal het schip op een gegeven moment zinken. Wanneer de kapitein van boord gaat is het schip in gevaar (coma). Dit wordt groter naarmate de absentie langer duurt. De machinist houdt de machines zo lang mogelijk draaiende, maar zolang de kapitein niet terugkeert, is het schip stuurloos. De kapitein kan ver weg over zee kijken wanneer het weer goed is.  ’s Nachts kan hij de sterren bewonderen en vroeger kon men daardoor ook de koers bepalen. Het belangrijkste verschil is wel dat de kapitein de richting van het schip bepaalt . Wel is het zo dat de kapitein weet dat de reis niet goed afloopt, althans niet voor het schip. Hij koerst af op een waterval (overlijden – over het lijden heen) en hij weet haast wel boor 100% zeker dat het zinloos is te proberen dit noodlot te voorkomen. Wel kan hij allerlei maatregelen nemen om de schipbreuk zo ver mogelijk  uit te stellen maar hij is zich ervan bewust dat er altijd een storm kan opsteken waartegen het schip niet bestand is. De machinist zal ook wel weten dat hij op een gegeven moment de machines niet meer goed zullen gaan werken en stil komen te liggen. Wanneer men het begrip reincarnatie in deze boottocht betrekt zullen de havens de periode tussen 2 levens in betekenen. Deze metafoor gaat in zoverre niet op (denk aan een cruise) dat er bij elke geboorte aan boord gegaan wordt van een gloed nieuw schip. Opnieuw kan men zich afvragen waar de reis (de reizen) uiteindelijk naar toe voert. Hier kan men de evolutie een woordje mee laten spreken. De voertuigen passen zich wellicht aan aan het vermeerderde bewustzijn; ze worden gecompliceerder en hebben daardoor meer mogelijkheden. Dit geldt trouwens niet voor alle voertuigen want een mier om maar wat te noemen evolueert niet meer. Wat dit betreft zou men kunnen veronderstellen dat wij al lang onderweg zijn. De één beweert dat de reis een doel heeft en de ander beweert dat de reis op zich het doel is. In het laatste geval moet men de mogelijkheid van het domweg rondjes varen niet uitsluiten. Mijn voorkeur gaat naar het eerste standpunt. Om een idee te krijgen van de toekomst zou men naar het verleden moeten kijken. We zien dat er geweldige sprongen zijn gemaakt. De grootste sprong is m.i. het ontstaan van materie maar de sprong naar het ontstaan van leven mag er ook zijn. Mag ik even mijn fantasie de vrije loop laten? Hier komt ie;

Wij zullen niet meer afhankelijk zijn van een sterfelijk lichaam! Of men hierbij aan een verre toekomst moet denken is nog zeer de vraag.