Fragment
Respijt
Het artikel moest jaren terug geschreven zijn. In uitgesteld relais, als respijt, probeerden we een hersamenstelling van
een complex fenomeen. We zouden het kunnen voorstellen alsof de repressie van de praktijk, de veroordeling door de
kerk, de praktijk van het “respijt” heeft uitgedoofd. Maar het niet genoeg vermelde artikel van de Franse Professor waar
we dankbaar gebruik van hebben gemaakt heeft de ogen geopend voor de culture denkwereld die aan de basis lag van
het respijt. De cultuurwijziging die we sedert meemaakten heeft bewerkt dat de moderne mens niet meer met de
uitersten leeft zoals de late Middeleeuwen het voorstelden. Ook het leven is veranderd, de gezondheid is vergroot, de
medische voorzieningen en de opvattingen rond geboorte en kinderen ‘krijgen’, het bewustzijn van het lichaam en de
evolutie in de opvatting over het gezin zijn meegegaan met de ‘tirth wave’.
10 “ONZEN HEERTJE” Kwartaalschrift 2003/4
De kerk die geen andere uitweg had dan de versoepeling van haar positie tegenover de doodgeborene, specifiek i.v.m
zijn begraafplaats, eindigde door aan te nemen, met voldoening van de familie, dat de kleine lichamen zouden begraven
worden op het gemeenschappelijk kerkhof.
Met deze laatste verwoording eindigt onze inspirator zijn tekst. Als de Rooms Katholieke kerk, in België althans,
inderdaad niet meer zo strikt zijn artikelen eist, (Op de grond die ik gewijd heb komt niemand die niet gedoopt is) dan is
daar zeker de geest van Johannes XXIII en zijn concilie gangmaker voor geweest.
Wat me ondertussen toch nog altijd niet opgelost lijkt is de “réalité dorée”. Waarom is in de loop der jaren, met alle
aandacht voor Onze Lieve Vrouwtje van Sint Jan, het fenomeen van het “respijt” nog zo weinig opgedoken in de
plaatselijke literatuur38?
Ook hierin is het Poperings niet materieel patrimonium pièce unique.
HV.
×