Fragment

Uw onderdaan Yasumaro laat aan Hare Majesteit de Keizerin weten:

Wie kon zijn vorm weten toen de chaos pas rustig begon te worden, toen krachten en vormen nog niet gemanifesteerd waren, toen niets een naam had en niets gebeurd was? Toch werden hemel en aarde gedeeld en maakten de Drie Goden een begin aan de schepping; waarna de Passieve en Actieve Essenties ontwikkelden en deze Twee Geesten de voorouders van alle dingen werden. Hij ging naar Yomi en toen hij terugkeerde naar het licht onthulde hij de Zon en de Maan door het wassen van zijn ogen. Hij zwom in het zeewater en hehmelse en aardse goden verschenen op datzelfde moment waar hij zich waste.

In de schemering van het grote begin leren zij die vertrouwen op de overleveringen het moment van de geboorte van de aarde en de geboorte van de eilanden. Vertrouwend op de oude verhalen zien wij in het verafgelegen begin het ontstaan van de goden en het ontstaan van de mens.

Wij weten dat een spiegel werd opgehangen, dat sieraden werden uitgespuwd, dat honderde koningen elkaar opvolgden. Een zwaard werd doorgebeten en een slang in stukken gesneden opdat ontelbare goden konden bloeien. Samenkomsten aan de Amanoyasu hebben het land gekalmeerd, discussies aan de kleine kust hebben het land gezuiverd.

Eerst daalde zijne hoogheid Ninigi neer van Takahicho, de Hemelse Soeverein Kamuyamato stak het Eiland van de Libelle over. Een vreemde beer stak zijn klauwen uit en een hemels sabel werd verkregen te Kumano. De gestaarten belemmerden de weg en een grote kraai gidste hem naar Yoshino. Al dansend vernietigden zij de rebellen, luisterend naar een lied versloegen zij de vijand.

Door een droom geleid, toonde hij eerbied voor de hemelse en aardse goden, en daarom werd hij de Wijze Monarch genoemd. Starend naar de rook werd hij welwillend aan de zwartharige mensen, waardoor hij als de Keizer-Wijze gekend is.

Hij versterkte de grenzen en beschaafde het land, hij vaardigde wetten uit in Chika-tsu-Afumi en zwaaide de scepter te Toho-tsu-Asuka.

Hoewel ieder verschilt in voorzichtigheid en in ijver, hoewel allen verschillen in prestatie en in waarde, waren er geen die de geschiedenis niet overpeinsden en niet vonden dat de correcte omgangsvormen waren vervallen. Door de moderne tijden te verlichten en door wetten uit te vaardigen wisten zij het verval te stoppen.

Onder de keizerlijke leiding van de Hemelse Soeverein die de Acht Grote Eilanden regeerde vanuit zijn paleis Kiyomihara te Asuka, bracht de Verborgen Draak perfectie, Herhaaldelijke Donder kwam op aangewezen momenten.

Na een lied gehoord te hebben in een droom, wist hij dat hij de opvolging moest verzekeren; hij bereikte de Yokorivier en wist dat hij zijn rechtmatige plaats moest krijgen. Hij ontsnapte net als de cicaden naar de zuidelijke bergen, omdat het zijn tijd nog niet was; toen zowel de mensen als de zaken gunstig waren, marcheerde hij, net als de tijger, naar het Oostelijke Land. Plotseling reed hij in de keizerlijke draagstoel en ging hij zijn weg over bergen en rivieren, de Zes Divisies gromden als de donder, de Drie Ontvangers vlogen als de bliksem. De geheven speren toonden hun macht en moedige strijders rezen op als rook, de dieprode vlag glinsterde tussen de wapens en de door slechte voortekenen geleide mannen werden uiteengedreven. Nog voordat een dag verstreken was, werden de kwade machten gezuiverd. Het vee werd losgelaten en de paarden werden gerust, met overwinningskreten keerden zij toen terug naar de bloemige zomer. De vlaggen werden opgerold en de speren werden opgeborgen en al dansend en zingend kwamen ze aan in de hoofdstad. Het was de tweede maan van het Jaar van de Haan. In het paleis Kiyomihara nam hij zijn hemelse troon in: in moraal overtrof hij Kenko, in deugd overschaduwde hij Shiū-Ō. Hij nam de hemelse zegels in zijn handen waarna hij de Zes Grote Punten oversteeg: hij verkreeg de hemelse heerschappij en onderwierp de Acht Wildernissen. Hij behield de balans tussen de Twee Essenties en ordende de Vijf Elementen. Hij bevestigde de goddelijke rede om de oude gebruiken te herstellen en hij verspreidde deze gebruiken om het land groot te maken. In de uitgestrekte zee van zijn wijsheid onderzocht hij de oudste oudheid, de spiegel van zijn hart werd in al haar ijver duidelijk waargenomen in de vroegere tijden.

Hierop beval de Hemelse Soeverein: “Ik hoor dat de kronieken van de keizers en zodoende ook de originele woorden, zoals zij in het bezit van verschillende families zijn, niet de exacte waarheid zijn: zij worden versterkt met lege onwaarheden. Als op dit ogenblik deze onvolkomenheden niet worden gewijzigd, zal de strekking van deze de grote basis van ons land, de basis van onze grote monarchie, vernietigd worden nog voordat vele jaren zijn verstreken. Aldus beveel ik nu dat de kronieken van de keizers worden gekozen en bewaard, dat de oude woorden onderzocht en vastgesteld worden, onwaarheden verwijderd en de waarheid bepaald om deze aan latere tijden door te geven.”

In die dagen was er een bediende van de familie Hieda, Are geheten. Hij was achtentwintig jaar oud en met zulke intelligentie behept dat zijn mond kon herhalen wat zijn ogen zagen, in zijn hart kon hij bewaren wat zijn oren bereikte. Aldus werd Are opgedragen de afstamming van de keizers van buiten te leren, en zo ook de woorden van vroegere tijden. De tijd verstreek en de wereld veranderde, maar zijn taak was nog niet uitgevoerd.

Knielend voor Hare Majesteit de Keizerin bedenk ik dat zij de eenheid heeft verkregen en het rijk verlicht, gedragen door de Triade haar volk weet te voeden. Regerend vanuit het Purperen Paleis reikt haar deugd tot aan de uiterste grenzen van de hoefijzeren markeringen: te midden van het sombere gevolg verlicht haar invloed de verste uithoeken die door schepen bevaren worden. De zon komt op en de helderheid wordt verveelvoudigd; wolken en rook verdwijnen. De schrijvers zullen nooit ophouden met het opschrijven van de goede voortekenen van de dubbele boomstammen en dubbele rijstaren, nooit zal de schatkist zonder eerbetoon van vuren en herhaalde verhalen zijn voor de maan. In bekendheid moet zij boven Bum-Mei staan, in deugd hoger aangeschreven dan Ten-Itsu. Met spijt zag zij de fouten in de oude woorden, en wenste deze afwijkingen te verbeteren in de oude kronieken. Op de achttiende dag van de negende maand van het vierde jaar van Wado gebood zij mij, Yasumaro, om de gekozen en bewaarde woorden door Hieda no Are naar keizerlijk bevel van buiten geleerd, plichtsgetrouw aan haar kenbaar te maken.

In eerbiedige gehoorzaamheid aan het bevel heb ik zelf een voorzichtige keuze gemaakt. In de verre oudheid waren zowel spraak als denken zo eenvoudig dat het niet eenvoudig zou zijn om alles te ordenen. Om alles in een ideografische transcriptie te ordenen zou de betekenis slechts gebrekkig uitgedrukt worden; om alles uit te schrijven volgens de fonetische methode zou het verhaal van de gebeurtenissen een werk van lange adem worden. Om deze reden heb ik soms in dezelfde zin zowel fonetisch als ideografische transcripties gebruikt, en soms voor één zaak enkel de ideografische schrijfwijze. Waar bovendien de betekenis van woorden onduidelijk was, heb ik deze door opmerkingen opgehelderd; maar het moet gezegd zijn dat ik nergens opmerkingen gemaakt heb waar dit niet nodig was.

Al met al begonnen de dingen die werden neergeschreven met de scheiding van Hemel en Aarde, en eindigen met de keizerlijke leiding vanuit Woharida. Van Amenominakanushi tot de god Ninigi vormen de bovenste rol; van de Hemelse Soeverein Kamayamato tot de regeerperiode van Humudawake vormen de middelste rol; van de Keizer Ōosazaki tot het grote paleis van Woharida vormt de onderste rol. Alles samen heb ik drie rollen geschreven, die ik hier eerbiedig en respectvol presenteer.

Ik, Yasumaro, kniel nederig voor u neer, ik buig, ik buig.

Eerbiedig voorgedragen door de hofedele Futo no Yasumaro, officier bij de eerste divisie van de vijfde rank en van de vijfde orde van verdienste, op de 28e dag van de eerste maan van het vijfde jaar van Wado.