niet beschikbaar
niet beschikbaar
niet beschikbaar
niet beschikbaar
Informatie
Herroepingsrecht is uitgesloten voor eBooks. Een download van een eBook of luisterboek is niet meer te herroepen op het moment dat u, na aanschaf van het e-book, de download heeft gestart.
De mooiste woonwijk van de Zuiderzee
Er was eens in de Zuiderzee een gezellige woonwijk, waar iedereen iedereen
kende en waar iedereen elkaar hielp.
Het lag in het ondiepe water voor de kust van het vasteland.
Daar was het altijd warm en zonnig.
Zandbanken en koraalriffen, bedekt met kleurige koralen en zeewier, boden
beschutting en gaven voedsel aan de vele verschillende zeedieren die daar rondkropen
en zwommen.
De oudste bewoners van de wijk waren een paartje, oom Armand en tante Amelie
De Paarse Octopussen.
Zij woonden hier al jaren.
Later kwam hier het Garnalengezin en nog later de Zeepaardjes, de Zeesterren, De
Lange Zeepaling en Juliette de Zeespons.
Ook Jules de Zwarte Krab en Louis de Witte Kwal verhuisden nog niet zo lang
geleden vanuit het noorden van de Zuiderzee naar deze wijk.
Veel kleurige vissen van verschillende scholen logeerden regelmatig bij de vaste
bewoners van de wijk.
Het koraalrif waar oom Armand en tante Amelie samen met hun buren woonden
was een mooi, groot en gezond rif.
Het kleine gezin van De Octopussen had een zonnig driekamerappartementje op
het zuiden.
Het balkon van hun woonkamer keek uit op de markt beneden.
Oom Armand zat vaak in het café ’t Schelpje op het marktplein.
Het café was van de Garnalenfamilie.
Iedereen uit de buurt kwam daar regelmatig om een kopje koffie te drinken, de
zeesla-krant te lezen en natuurlijk om de laatste nieuwtjes met de buren uit te wisselen.
Op een dag toen tante Amelie boodschappen op de markt deed, ging oom
Armand naar het café om daar op haar te wachten.
‘Dag Armand’, zei de vriendelijke Bertrand de Garnaal.
Hij waste de glazen af en lachte Armand toe.
Zijn vrouw en zonen bedienden de talrijke stamgasten.
Hij hoefde niet over de zaken te klagen.
De markt stond hier iedere dag en het café was altijd vol.
Bertrand klaagde daarom ook nooit.
‘Wat zal het zijn? Koffie, zoals gewoonlijk?’ vroeg hij luchtig, terwijl zijn dunne
lange snorharen in een vriendelijk vraagteken krulden.
Oom Armand knikte en ging voor het raam zitten op een plaatsje dat net was
vrijgekomen.
Hij dronk zijn koffie met kleine teugen en sloeg de krant open.
In de krant stond van alles: binnenzee’s en buitenzee’s nieuws, sport, kunst en
cultuur en een hele pagina met stripverhalen.
Het buitenzee’s nieuws werd steeds verontrustender.
Het ging niet goed met veel koraalriffen.
De nieuwe koraalziekte was weer uitgebroken, nu in het oosten van de Zuiderzee.
Oom Armand zuchtte en sloeg de bladzijde om.
Het binnenzee’s nieuws ging over hun woonwijk en de omgeving daarvan.
Het noordelijke deel van het rif had een grote schoonmaakbeurt nodig.
Er waren genoeg klusjes te doen voor iedereen die mee wilde helpen.
Het zeewier moest gekamd en geplukt worden.
Het topje van het rif brokkelde af en veel losse stenen moesten opnieuw
vastgemetseld worden.............