Fragment
Hij voelt de machtige spieren van de Mustang onder zich en trapt het gaspedaal nog eens verder in. ‘Heerlijk, zo’n automaat,’ zegt hij hardop. De meer dan 300 pk onder hem reageren onmiddellijk. Hij kijkt op zijn horloge en voor het eerst die vroege ochtend beseft hij dat hij weleens te laat kan komen voor de boot die hem naar het boorplatform op zee zou moeten brengen met het zwarte goud. Hij is verknocht aan zijn werk. En, omdat het “zíjn platform” is, mag hij niet te laat komen. Hij moet een voorbeeld zijn voor de anderen, hoe jong hij ook nog is.
Het gaspedaal heeft nog wat ruimte …
‘Wait for the ricochet …’
Tijdens het afsnijden van een bocht naar rechts verschijnt er ineens iets in zijn rechter gezichtsveld. Op de bodem, voor de passagiersstoel schuift een pakje Camel sigaretten zijn kant op. Snel kijkt hij weer voor zich, en concentreert zich weer op het natte wegdek.
Als geheelonthouder schudt hij zijn hoofd en vraagt zich tegelijk af van wie die sigaretten zou kunnen zijn. Ze liggen te ver weg om erbij te kunnen en het op te rapen. Om een ongeluk te voorkomen, laat hij ze voorlopig maar even liggen. Tegen het dashboard plakt een fotootje van zijn vrouw en kind. Hij kijkt er even vlug naar en er komt een glimlach op zijn gezicht. Zijn rechterhand brengt hij naar zijn lippen, kust zijn wijsvinger en middelvinger en drukt deze tegen de foto. Nog voordat de afdrukken oplossen in de benauwde lucht van de auto zet de man zich schrap met zijn handen strak aan het stuur. Hij probeert het rempedaal iets in te trappen, maar voelt tot zijn verbazing geen tegendruk. Hij trapt nog een paar keer, maar de remmen weigeren datgene te doen waarvoor ze zijn: remmen.
Nog voordat hij beseft wat er aan de hand is, merkt hij dat de bocht die steeds dichterbij komt, met een dergelijke snelheid niet meer te halen is, en in een reflex geeft hij een ruk aan het stuur.
×
Thuiswinkel Waarborg